3 september. We starten de week met heel goed nieuws. Hanne, het prikkeldraadpoesje mag na haar revalidatie haar gouden mandje installeren bij de vrijwilliger die haar in haar benarde situatie had gevonden.

4 september.  Een aantal van onze pleeggezinnen helpen met het socialiseren van bange kittens.  Hiervoor is vooral geduld en begrip voor het gedrag van het katje belangrijk. Met spel als afleiding maken de kittens meestal vrij snel het bewuste ‘klikje’. Het is een mooi moment om te zien als ze beseffen dat mensenhanden ok zijn en deze dikwijls lekkere dingen meebrengen.  Het doet dan ook echt deugd om kleine schuwe kittens die nog geen mensen hadden gezien voor ze 8 weekjes oud waren, te zien ontpoppen tot huiskatjes met kans op een mooie toekomst.

5 september.  Kittens die afkicken. We hebben het nog niet aan de hand gehad, maar de kans is erg groot dat we een nestje in opvang hebben dat opgroeide in een omgeving waar drugs gebruikt werden. Het nauwe contact in de lucht met deze verslavende stoffen heeft wel degelijk ook een impact op dieren. Eens weg uit de omgeving, werd al snel duidelijk dat er iets mis was met de kittens. Er werd eerst gedacht aan ataxie, maar er blijkt iets anders aan de hand te zijn.  Hun symptomen zijn kenmerkend voor het afkicken van verdovende middelen. We mogen er niet aan denken in welke situatie deze kittens hun jonge leventje zijn gestart. Gelukkig ziet hun pleegmama als een moederkloek toe hoe deze rakkers er zich langzaam maar zeker doorheen spartelen.

6 september.   Onze drugverslaafde kittens zijn nog eens op controle bij de dierenarts geweest. Omdat dit toch wel een ongewone situatie is, werd er een second opinion gevraagd. Het feit dat de kleintjes na een week nog steeds trillen en vallen, kortweg abnormaal gedrag vertonen voor kittens van die leeftijd, wil zeggen dat ze behoorlijk lang blootgesteld waren aan schadelijke dampen van marihuana. Waarschijnlijk hebben ze ook een gedeelte van de schadelijke stoffen via de mamapoes, tijdens de zwangerschap, binnengekregen. Hun pleegmama is er het hart van in. Ze omringt hen met de beste zorgen, maar het besef dat deze kittens zoiets door mensen zijn aangedaan zorgt voor machteloosheid en frustratie. Over 2 weken worden ze terug op controle verwacht bij de dierenarts. Wordt vervolgd…

7 september. De pleegmama van Quanto merkte op dat na de operatie zijn ene oogje stilaan zichtbaar wordt. Dat is een hele vooruitgang in het genezingsproces van de kleine man. Oh, en hadden we al verteld dat Quanto samen met zijn vriendje Chase vaste huisgenootjes worden in het pleeggezin? Super toch 🙂

8 september.  Hoe doet de oude zwarte kater het nog die half juni in Maaseik gevonden werd met een blaasproblemen en bekkenbreuk en een aantal dagen bij onze dierenarts gehospitaliseerd werd? Omwille van zeer intensieve zorgen en nood aan dagelijks dierenartstoezicht, kon hij toen gelukkig terecht bij onze collega’s van het dierenasiel van Sint-Truiden. Daar mocht hij na 2 maanden ondersteuning en benchrust naar de kattenkamers waar hij met zijn vergroeide bekken terug de pootjes meer kon strekken. Ons oude knookje van 12+ vond het jonge geweld in zijn omgeving niet echt prettig.  Bij één van onze pleeggezinnen was een plekje vrijgekomen voor een oudje waar hij nu in alle rust verder kan revalideren en zijn spiertjes terug kan laten aansterken.

9 september. Ook deze week verhuisden een aantal kittens naar hun nieuwe thuis. Dat zijn altijd emotionele momenten voor onze pleegmama’s. Ze hebben een aantal weken met hart en ziel voor deze kittens gezorgd. De kittens kruipen onder je huid en nemen stuk voor stuk een plekje in je hart in. Afscheid nemen verloopt meestal niet zonder tranen. Tranen van verdriet om je hartendiefjes te zien vertrekken. Tranen van vreugde omdat je weet dat ze dankzij jou een hele mooie toekomst tegemoet gaan. En als er over enkele weken een mailtje binnenkomt met leuke foto’s van tevreden kittens, dan weet je weer waarom je dit allemaal doet!